Ο φωτογραφικός φακός
Ο φακός θα λέγαμε ότι είναι το μάτι
της φωτογραφικής μηχανής. Είναι αυτός που θα «χαλιναγωγήσει» τις
εισερχόμενες σε αυτόν φωτεινές ακτίνες και θα σχηματίσει πίσω του την
εικόνα που «βλέπει» αλλά ανεστραμμένη.
Στην πραγματικότητα ένας φωτογραφικός φακός δεν είναι τόσο απλός όσο
φαίνεται στο παραπάνω σχήμα, αλλά αποτελείται από συστοιχία κρυστάλλων,
συγκλινόντων και αποκλινόντων φακών που εκτελούν διάφορες οπτικές
παρεμβάσεις μέχρι το φως να φτάσει στο φιλμ. Η διατομή ενός φακού
λοιπόν μοιάζει με το διπλανό σχήμα. Προς το παρόν πάντως ας έχουμε στο
μυαλό μας ότι μιλάμε για ένα πολύ απλό φακό όπως τους γνωστούς σε όλους
μεγεθυντικούς φακούς. Αυτή η παραδοχή θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε
ευκολότερα κάποια πράγματα στη συνέχεια.
Ξεκινάμε από την εστίαση. Θυμήσου την τελευταία φορά που χρησιμοποίησες
μεγεθυντικό φακό. Κρατάς στα χέρια σου τον φακό και προσπαθείς να
διαβάσεις ένα κείμενο. Αρχίζεις και ανεβοκατεβάζεις το φακό σε σχέση με
το επίπεδο του χαρτιού που είναι γραμμένο το κείμενο. Θολούρα ε; Όπα,
όπα, σε κάποια απόσταση τα γράμματα φαίνονται πεντακάθαρα. Μείνε εκεί!
Συγχαρητήρια έχεις εστιάσει σωστά.
Για να περάσουμε και λίγο στη φωτογραφία τώρα. Ας πούμε ότι θέλουμε να
φωτογραφίσουμε ένα αντικείμενο που βρίσκεται σε μία συγκεκριμένη
απόσταση μπροστά από το φακό μας. Τι πρέπει να κάνουμε ώστε το
αντικείμενο να βγει καθαρό και όχι θολό στη φωτογραφία. Πολύ απλό.
Πρέπει να εστιάσουμε στην συγκεκριμένη απόσταση. Δηλαδή; Ο φακός μας
έχει στο μπροστινό του μέρος ένα περιστρεφόμενο δαχτυλίδι. Κατά την
περιστροφή του τα κρύσταλλα του φακού (όχι όλα) μετακινούνται σε σχέση
με το επίπεδο της επιφάνειας του φιλμ όπως περίπου μετακινούσαμε και
εμείς τον μεγεθυντικό φακό. Έτσι όταν τα κρύσταλλα βρεθούν σε κάποια
συγκεκριμένη απόσταση το αντικείμενο προβάλλεται καθαρά πάνω στο φιλμ
μας.
Θα παρατηρήσετε μάλιστα ότι πάνω στο δακτύλιο αναγρά-φονται και
διάφορες αποστάσεις που κυμαίνονται από μερικά εκατοστά και φτάνουν το
άπειρο. Αν λοιπόν το αντικείμενο που θέλουμε να φωτογραφίσουμε απέχει 3
μέτρα από το φακό μας στρέφουμε το δαχτυλίδι ώστε η αναγραφόμενη
απόσταση (3m) να συμπίπτει με ένα σημαδάκι που βρίσκεται στο πάνω μέρος
του φακού ακριβώς πίσω από το δακτύλιο εστίασης (δείτε το στο δικό σας
φακό). Βέβαια είναι δύσκολο να ξέρω κάθε φορά την απόσταση που έχω από
το φωτογραφιζόμενο αντικείμενο. Ακριβώς για αυτό το λόγο οι
φωτογραφικές μηχανές διαθέτουν διάφορα συστήματα που μας διευκολύνουν
στο να εστιάσουμε. Το πλέον συνηθισμένο είναι το λεγόμενο σπαστό
είδωλο. Έχουμε εστιάσει σωστά όταν οι δύο εικόνες φαίνονται σωστά
ενωμένες.
Μέσα στο φακό υπάρχει ένας πολύ σημαντικός μηχανισμός, το διάφραγμα. Το
διάφραγμα είναι ένα σύστημα ελασμάτων τα οποία ανοιγοκλείνουν
δημιουργώντας μια στρογγυλή οπή. Το μέγεθος, η διάμετρος της οπής
καθορίζεται από το διάφραγμα που εμείς επιλέγουμε. Ας κάνουμε τα
πράγματα λίγο πιο σαφή. Στο πίσω μέρος του φακού μας έχουμε ένα
δακτύλιο με διάφορους αριθμούς (πχ 5.6, 8, 11, 16 κλπ). Μέσω αυτού του
δακτυλίου ο οποίος περιστρέφεται επιλέγουμε έναν από αυτούς τους
αριθμούς ο οποίος καθορίζει το άνοιγμα του διαφράγματος, το πόσο μεγάλη
η μικρή δηλαδή θα είναι η διάμετρος του.
Το διάφραγμα ορίζεται με το σύμβολο f ακολουθούμενο από έναν αριθμό.
Αυτοί οι αριθμοί μπορεί να είναι οι εξής: 1, 1.4, 2, 2.8, 4, 5.6, 8,
11, 16, 22, 32. Η διαδοχή αυτή αποτελεί την πλήρη κλίμακα
δια-φραγμάτων. Ας μπούμε όμως στην ουσία. Οι αριθμοί αυτοί εκφράζουν το
άνοιγμα του διαφράγματος ποιο-τικά και όχι ποσοτικά! Είναι
παρανο-μαστές κλάσματος, συνεπώς όσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός τόσο
μικρότερο είναι το άνοιγμα του διαφράγματος και αντίστροφα. Το
διάφραγμα επηρεάζει την ποσότητα του φωτός που φτάνει στο φιλμ μας και
είναι αρκετά απλό να καταλάβουμε το γιατί. Ας πούμε ότι επιλέγουμε
ταχύτητα κλείστρου 60 και διάφραγμα f11. Στο 1/60sec που θα μείνει
ανοιχτό το κλείστρο θα περάσει στο φιλμ μας Χ ποσότητα φωτός. Αν
επιλέξουμε διάφραγμα f8 θα περάσει στον ίδιο χρόνο περισσότερο φως στο
φιλμ μας αφού το άνοιγμα είναι μεγαλύτερο. Μάλιστα είναι πάρα πολύ
σημαντικό να θυμόμαστε ότι κάθε διαδοχικό διάφραγμα υποδιπλασιάζει ή
διπλασιάζει την ποσότητα του φωτός που περνάει ανά μονάδα χρόνου.
Δηλαδή αν το διάφραγμα 8 αφήνει Χ ποσότητα φωτός να περάσει σε 1sec το
διάφραγμα 11 αφήνει Χ/2 ενώ το διάφραγμα 5.6 αφήνει 2Χ.
Ας περάσουμε τώρα σε ένα δεύτερο πολύ σημαντικό παράγοντα που έχει
σχέση με το διάφραγμα και που μάλιστα επηρεάζει άμεσα το τελικό
αποτέλεσμα, δηλαδή το πώς θα φαίνεται η φωτογραφία μας. Θα δούμε λοιπόν
το βάθος πεδίου. Βάθος πεδίου είναι η απόσταση στην οποία μπορεί να
εκτείνεται το θέμα δημιουργώντας αποδεκτά ευκρινές σύνολο μπροστά και
πίσω από το σημείο της βασικής μας εστίασης. Υποψιάζομαι ότι έχεις
μπερδευτεί ε; Ας το ξεκαθαρίσουμε λίγο. Εστιάζουμε για παράδειγμα στα 3
μέτρα, το σημείο της βασικής μας εστίασης λοιπόν είναι τα 3 μέτρα,
επομένως ξέρουμε ότι κάθε αντικείμενο που βρίσκεται σε απόσταση 3
μέτρων από το φακό μας θα βγει καθαρό στην φωτογραφία μας. Αντί για
«καθαρό» χρησιμοποιούμε τον όρο «νετ» (νετάρω=εστιάζω) και αντί για
«θολό» τον όρο «φλου». Τι θα γίνει όμως με τα αντικείμενα που
βρίσκονται πιο κοντά, μπροστά από τα 3 μέτρα και τι με αυτά που
βρίσκονται πιο μακριά, πίσω από τα 3 μέτρα. Θα βγουν νετ ή φλου; Την
απόσταση, διάστημα λοιπόν μπρος και πίσω από τα 3 μέτρα στο οποίο τα
αντικείμενα θα φαίνονται καθαρά την καθορίζει το βάθος πεδίου. Όσο
μεγαλύτερο είναι το διάφραγμα (σε αριθμό f), δηλαδή όσο μικρότερο είναι
το άνοιγμα που δημιουργεί τόσο μεγαλύτερο είναι το βάθος πεδίου και
αντίστροφα. Το πιο ανοιχτό διάφραγμα που παρέχει ο κάθε φακός
προσδιορίζει την φωτεινότητά του. Δηλαδή ένας φακός με ανοιχτότερο
διάφραγμα f2.8 έχει φωτεινότητα 2.8.
της φωτογραφικής μηχανής. Είναι αυτός που θα «χαλιναγωγήσει» τις
εισερχόμενες σε αυτόν φωτεινές ακτίνες και θα σχηματίσει πίσω του την
εικόνα που «βλέπει» αλλά ανεστραμμένη.
Στην πραγματικότητα ένας φωτογραφικός φακός δεν είναι τόσο απλός όσο
φαίνεται στο παραπάνω σχήμα, αλλά αποτελείται από συστοιχία κρυστάλλων,
συγκλινόντων και αποκλινόντων φακών που εκτελούν διάφορες οπτικές
παρεμβάσεις μέχρι το φως να φτάσει στο φιλμ. Η διατομή ενός φακού
λοιπόν μοιάζει με το διπλανό σχήμα. Προς το παρόν πάντως ας έχουμε στο
μυαλό μας ότι μιλάμε για ένα πολύ απλό φακό όπως τους γνωστούς σε όλους
μεγεθυντικούς φακούς. Αυτή η παραδοχή θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε
ευκολότερα κάποια πράγματα στη συνέχεια.
Ξεκινάμε από την εστίαση. Θυμήσου την τελευταία φορά που χρησιμοποίησες
μεγεθυντικό φακό. Κρατάς στα χέρια σου τον φακό και προσπαθείς να
διαβάσεις ένα κείμενο. Αρχίζεις και ανεβοκατεβάζεις το φακό σε σχέση με
το επίπεδο του χαρτιού που είναι γραμμένο το κείμενο. Θολούρα ε; Όπα,
όπα, σε κάποια απόσταση τα γράμματα φαίνονται πεντακάθαρα. Μείνε εκεί!
Συγχαρητήρια έχεις εστιάσει σωστά.
Για να περάσουμε και λίγο στη φωτογραφία τώρα. Ας πούμε ότι θέλουμε να
φωτογραφίσουμε ένα αντικείμενο που βρίσκεται σε μία συγκεκριμένη
απόσταση μπροστά από το φακό μας. Τι πρέπει να κάνουμε ώστε το
αντικείμενο να βγει καθαρό και όχι θολό στη φωτογραφία. Πολύ απλό.
Πρέπει να εστιάσουμε στην συγκεκριμένη απόσταση. Δηλαδή; Ο φακός μας
έχει στο μπροστινό του μέρος ένα περιστρεφόμενο δαχτυλίδι. Κατά την
περιστροφή του τα κρύσταλλα του φακού (όχι όλα) μετακινούνται σε σχέση
με το επίπεδο της επιφάνειας του φιλμ όπως περίπου μετακινούσαμε και
εμείς τον μεγεθυντικό φακό. Έτσι όταν τα κρύσταλλα βρεθούν σε κάποια
συγκεκριμένη απόσταση το αντικείμενο προβάλλεται καθαρά πάνω στο φιλμ
μας.
Θα παρατηρήσετε μάλιστα ότι πάνω στο δακτύλιο αναγρά-φονται και
διάφορες αποστάσεις που κυμαίνονται από μερικά εκατοστά και φτάνουν το
άπειρο. Αν λοιπόν το αντικείμενο που θέλουμε να φωτογραφίσουμε απέχει 3
μέτρα από το φακό μας στρέφουμε το δαχτυλίδι ώστε η αναγραφόμενη
απόσταση (3m) να συμπίπτει με ένα σημαδάκι που βρίσκεται στο πάνω μέρος
του φακού ακριβώς πίσω από το δακτύλιο εστίασης (δείτε το στο δικό σας
φακό). Βέβαια είναι δύσκολο να ξέρω κάθε φορά την απόσταση που έχω από
το φωτογραφιζόμενο αντικείμενο. Ακριβώς για αυτό το λόγο οι
φωτογραφικές μηχανές διαθέτουν διάφορα συστήματα που μας διευκολύνουν
στο να εστιάσουμε. Το πλέον συνηθισμένο είναι το λεγόμενο σπαστό
είδωλο. Έχουμε εστιάσει σωστά όταν οι δύο εικόνες φαίνονται σωστά
ενωμένες.
Μέσα στο φακό υπάρχει ένας πολύ σημαντικός μηχανισμός, το διάφραγμα. Το
διάφραγμα είναι ένα σύστημα ελασμάτων τα οποία ανοιγοκλείνουν
δημιουργώντας μια στρογγυλή οπή. Το μέγεθος, η διάμετρος της οπής
καθορίζεται από το διάφραγμα που εμείς επιλέγουμε. Ας κάνουμε τα
πράγματα λίγο πιο σαφή. Στο πίσω μέρος του φακού μας έχουμε ένα
δακτύλιο με διάφορους αριθμούς (πχ 5.6, 8, 11, 16 κλπ). Μέσω αυτού του
δακτυλίου ο οποίος περιστρέφεται επιλέγουμε έναν από αυτούς τους
αριθμούς ο οποίος καθορίζει το άνοιγμα του διαφράγματος, το πόσο μεγάλη
η μικρή δηλαδή θα είναι η διάμετρος του.
Το διάφραγμα ορίζεται με το σύμβολο f ακολουθούμενο από έναν αριθμό.
Αυτοί οι αριθμοί μπορεί να είναι οι εξής: 1, 1.4, 2, 2.8, 4, 5.6, 8,
11, 16, 22, 32. Η διαδοχή αυτή αποτελεί την πλήρη κλίμακα
δια-φραγμάτων. Ας μπούμε όμως στην ουσία. Οι αριθμοί αυτοί εκφράζουν το
άνοιγμα του διαφράγματος ποιο-τικά και όχι ποσοτικά! Είναι
παρανο-μαστές κλάσματος, συνεπώς όσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός τόσο
μικρότερο είναι το άνοιγμα του διαφράγματος και αντίστροφα. Το
διάφραγμα επηρεάζει την ποσότητα του φωτός που φτάνει στο φιλμ μας και
είναι αρκετά απλό να καταλάβουμε το γιατί. Ας πούμε ότι επιλέγουμε
ταχύτητα κλείστρου 60 και διάφραγμα f11. Στο 1/60sec που θα μείνει
ανοιχτό το κλείστρο θα περάσει στο φιλμ μας Χ ποσότητα φωτός. Αν
επιλέξουμε διάφραγμα f8 θα περάσει στον ίδιο χρόνο περισσότερο φως στο
φιλμ μας αφού το άνοιγμα είναι μεγαλύτερο. Μάλιστα είναι πάρα πολύ
σημαντικό να θυμόμαστε ότι κάθε διαδοχικό διάφραγμα υποδιπλασιάζει ή
διπλασιάζει την ποσότητα του φωτός που περνάει ανά μονάδα χρόνου.
Δηλαδή αν το διάφραγμα 8 αφήνει Χ ποσότητα φωτός να περάσει σε 1sec το
διάφραγμα 11 αφήνει Χ/2 ενώ το διάφραγμα 5.6 αφήνει 2Χ.
Ας περάσουμε τώρα σε ένα δεύτερο πολύ σημαντικό παράγοντα που έχει
σχέση με το διάφραγμα και που μάλιστα επηρεάζει άμεσα το τελικό
αποτέλεσμα, δηλαδή το πώς θα φαίνεται η φωτογραφία μας. Θα δούμε λοιπόν
το βάθος πεδίου. Βάθος πεδίου είναι η απόσταση στην οποία μπορεί να
εκτείνεται το θέμα δημιουργώντας αποδεκτά ευκρινές σύνολο μπροστά και
πίσω από το σημείο της βασικής μας εστίασης. Υποψιάζομαι ότι έχεις
μπερδευτεί ε; Ας το ξεκαθαρίσουμε λίγο. Εστιάζουμε για παράδειγμα στα 3
μέτρα, το σημείο της βασικής μας εστίασης λοιπόν είναι τα 3 μέτρα,
επομένως ξέρουμε ότι κάθε αντικείμενο που βρίσκεται σε απόσταση 3
μέτρων από το φακό μας θα βγει καθαρό στην φωτογραφία μας. Αντί για
«καθαρό» χρησιμοποιούμε τον όρο «νετ» (νετάρω=εστιάζω) και αντί για
«θολό» τον όρο «φλου». Τι θα γίνει όμως με τα αντικείμενα που
βρίσκονται πιο κοντά, μπροστά από τα 3 μέτρα και τι με αυτά που
βρίσκονται πιο μακριά, πίσω από τα 3 μέτρα. Θα βγουν νετ ή φλου; Την
απόσταση, διάστημα λοιπόν μπρος και πίσω από τα 3 μέτρα στο οποίο τα
αντικείμενα θα φαίνονται καθαρά την καθορίζει το βάθος πεδίου. Όσο
μεγαλύτερο είναι το διάφραγμα (σε αριθμό f), δηλαδή όσο μικρότερο είναι
το άνοιγμα που δημιουργεί τόσο μεγαλύτερο είναι το βάθος πεδίου και
αντίστροφα. Το πιο ανοιχτό διάφραγμα που παρέχει ο κάθε φακός
προσδιορίζει την φωτεινότητά του. Δηλαδή ένας φακός με ανοιχτότερο
διάφραγμα f2.8 έχει φωτεινότητα 2.8.
» InMeus Radio On Air
» Βρέθηκε χάσκυ με τσιπ στη Σταυρούπολη της Θεσσαλονίκης...παρακαλώ προωθείστε...
» glamournessmygod
» Λίστα φίλων & ανεπιθύμητων-friends & foes list
» Ζήτηση εργασίας
» Προσφορά Εργασίας
» Αναβάθμιση Φόρουμ.
» Rybak Alexander