Το ασπρόμαυρο φιλμ
Καθοριστικής σημασίας παράγοντας
για την εφεύρεση της φωτογραφίας υπήρξε η παρατήρηση ότι ορισμένες
χημικές ενώσεις αργύρου μαυρίζουν, όταν εκτίθενται στο φως (φωτοχημική
μετατροπή των επιστρώσεων αργύρου). Στη συνέχεια, και για πολλά χρόνια,
παρέμεινε σοβαρό πρόβλημα η βάση πάνω στην οποία θα μπορούσε να
τοποθετηθεί η φωτοευαίσθητη επίστρωση υγρή πλάκα, ξερή πλάκα, κολλόδιο
και αργότερα ζελατίνα ήταν οι διαδοχικές λύσεις στο πρόβλημα αυτό. Με
σοβαρές αλλαγές και βελτιώσεις η λύση της ζελατίνας κυριαρχεί και στις
μέρες μας, και η κατασκευή των φιλμ στηρίζεται πάντοτε στην ίδια αρχή:
οι ενώσεις του αργύρου προσβάλλονται και σκουραίνουν ανάλογα με την
ποσότητα φωτός που δέχονται.
Ανάλογα με τη φωτογραφική μηχανή για την οποία προορίζονται, τα φιλμ
προσφέρονται σε διαφορετικές συσκευασίες. Οι πλέον συνηθισμένες είναι
οι εξής: φιλμ 110, φιλμ 135 (24x36mm), φιλμ σε ρολό 120 ή 220 (για
μηχανές μεσαίου φόρμα) και φιλμ σε φύλλα 10x12,5εκ. και σπανιότερα,
13x18εκ. ή 20x25εκ. (για μηχανές στούντιο)
για την εφεύρεση της φωτογραφίας υπήρξε η παρατήρηση ότι ορισμένες
χημικές ενώσεις αργύρου μαυρίζουν, όταν εκτίθενται στο φως (φωτοχημική
μετατροπή των επιστρώσεων αργύρου). Στη συνέχεια, και για πολλά χρόνια,
παρέμεινε σοβαρό πρόβλημα η βάση πάνω στην οποία θα μπορούσε να
τοποθετηθεί η φωτοευαίσθητη επίστρωση υγρή πλάκα, ξερή πλάκα, κολλόδιο
και αργότερα ζελατίνα ήταν οι διαδοχικές λύσεις στο πρόβλημα αυτό. Με
σοβαρές αλλαγές και βελτιώσεις η λύση της ζελατίνας κυριαρχεί και στις
μέρες μας, και η κατασκευή των φιλμ στηρίζεται πάντοτε στην ίδια αρχή:
οι ενώσεις του αργύρου προσβάλλονται και σκουραίνουν ανάλογα με την
ποσότητα φωτός που δέχονται.
Ανάλογα με τη φωτογραφική μηχανή για την οποία προορίζονται, τα φιλμ
προσφέρονται σε διαφορετικές συσκευασίες. Οι πλέον συνηθισμένες είναι
οι εξής: φιλμ 110, φιλμ 135 (24x36mm), φιλμ σε ρολό 120 ή 220 (για
μηχανές μεσαίου φόρμα) και φιλμ σε φύλλα 10x12,5εκ. και σπανιότερα,
13x18εκ. ή 20x25εκ. (για μηχανές στούντιο)
Δομή - Λειτουργία του φιλμ
Αν κάνουμε μια τομή στο φιλμ και το εξετάσουμε στο μικροσκόπιο, θα παρατηρήσουμε τα εξής βασικά τμήματα:
1. Λεπτή προστατευτική επιφάνεια
2. Φωτοευαίσθητη επιφάνεια (emulsion)
3. Κολλητική ουσία
4. Βάση του φιλμ (το παχύτερο στρώμα)
5. Κολλητική ουσία
6. Αντιθαμβωτικό στρώμα. (αντιαλώ)
1. Λεπτή προστατευτική επιφάνεια
2. Φωτοευαίσθητη επιφάνεια (emulsion)
3. Κολλητική ουσία
4. Βάση του φιλμ (το παχύτερο στρώμα)
5. Κολλητική ουσία
6. Αντιθαμβωτικό στρώμα. (αντιαλώ)
Το συνολικό πάχος του φιλμ δεν ξεπερνά τα 130 χιλιοστά του χιλιοστού
Ας εξετάσουμε τώρα το πιο σημαντικό
μέρος ενός φιλμ, τη φωτοευαίσθητη επιφάνεια (γαλάκτωμα ή εμουλσιόν).
Αυτή αποτελείται από δύο συστατικά:
μέρος ενός φιλμ, τη φωτοευαίσθητη επιφάνεια (γαλάκτωμα ή εμουλσιόν).
Αυτή αποτελείται από δύο συστατικά:
1.Από κρυστάλλους ενώσεων του
αργύρου ευαίσθητους στο φως (αλογονίδια του αργύρου: χλωριούχος
άργυρος, βρομιούχος άργυρος, ιωδιούχος άργυρος). Αυτοί οι κρύσταλλοι
(κόκκοι) είναι ο φωτο-ευαίσθητος παράγοντας του φιλμ, και ενδεικτικά
αναφέρουμε ότι ανάλογα με τον τύπο του φιλμ υπάρχουν περίπου 20.000 -
3.000.000 κόκκοι σε κάθε τετραγωνικό εκατοστό της φωτοευαίσθητης
επιφάνειας.
αργύρου ευαίσθητους στο φως (αλογονίδια του αργύρου: χλωριούχος
άργυρος, βρομιούχος άργυρος, ιωδιούχος άργυρος). Αυτοί οι κρύσταλλοι
(κόκκοι) είναι ο φωτο-ευαίσθητος παράγοντας του φιλμ, και ενδεικτικά
αναφέρουμε ότι ανάλογα με τον τύπο του φιλμ υπάρχουν περίπου 20.000 -
3.000.000 κόκκοι σε κάθε τετραγωνικό εκατοστό της φωτοευαίσθητης
επιφάνειας.
2.Από ζελατίνα, που είναι το υλικό
το οποίο συγκρατεί τους κρυστάλλους του αργύρου και κατασκευάζεται,
συνήθως, από οστά και από τρίχες ζώων (οργανική ουσία). Ας δούμε τι
ακριβώς συμβαίνει, όταν το φως, περνώντας μέσα από το διάφραγμα του
φακού και από το κλείστρο, προσβάλλει τη φωτοευαίσθητη επιφάνεια του
φιλμ: επιδρά πάνω στους κρυστάλλους και μετατρέπει τη σύνθεση τους,
δημιουργώντας, έτσι, ένα αόρατο είδωλο, τη γνωστή ως "λανθάνουσα
εικόνα". Αυτή δεν είναι ορατή ούτε στο μικροσκόπιο για να γίνει
αντιληπτή πρέπει το φιλμ να έρθει σε επαφή με ορισμένα χημικά (υγρό
εμφάνισης).
Τα λευκά σημεία ενός θέματος ανακλούν πολύ φως, το οποίο επιδρά στους
κρυστάλλους αργύρου και τους μαυρίζει. Αντίθετα, τα μαύρα σημεία του
θέματος ανακλούν λίγο φως, που επιδρά, αλλά μαυρίζει λιγότερο ή και
καθόλου τους κρυστάλλους. Βλέπουμε, λοιπόν, ότι στο εμφανισμένο
ασπρόμαυρο αρνητικό τα πολύ φωτεινά σημεία του θέματος αποτυπώνονται ως
μαύρα, (μεγάλη συγκέντρωση μεταλλικού αργύρου) τα πολύ σκοτεινά ως
διάφανα, (πολύ μικρή συγκέντρωση μεταλλικού αργύρου) και τα ενδιάμεσης
φωτεινότητας σημεία ως τόνοι του γκρίζου. Γι' αυτό ακριβώς
χρησιμοποιούμε τον όρο "αρνητικό φιλμ": βλέπουμε αρνητικά - αντίστροφα
- τους τόνους απ' ό,τι είναι στην πραγματικότητα.
το οποίο συγκρατεί τους κρυστάλλους του αργύρου και κατασκευάζεται,
συνήθως, από οστά και από τρίχες ζώων (οργανική ουσία). Ας δούμε τι
ακριβώς συμβαίνει, όταν το φως, περνώντας μέσα από το διάφραγμα του
φακού και από το κλείστρο, προσβάλλει τη φωτοευαίσθητη επιφάνεια του
φιλμ: επιδρά πάνω στους κρυστάλλους και μετατρέπει τη σύνθεση τους,
δημιουργώντας, έτσι, ένα αόρατο είδωλο, τη γνωστή ως "λανθάνουσα
εικόνα". Αυτή δεν είναι ορατή ούτε στο μικροσκόπιο για να γίνει
αντιληπτή πρέπει το φιλμ να έρθει σε επαφή με ορισμένα χημικά (υγρό
εμφάνισης).
Τα λευκά σημεία ενός θέματος ανακλούν πολύ φως, το οποίο επιδρά στους
κρυστάλλους αργύρου και τους μαυρίζει. Αντίθετα, τα μαύρα σημεία του
θέματος ανακλούν λίγο φως, που επιδρά, αλλά μαυρίζει λιγότερο ή και
καθόλου τους κρυστάλλους. Βλέπουμε, λοιπόν, ότι στο εμφανισμένο
ασπρόμαυρο αρνητικό τα πολύ φωτεινά σημεία του θέματος αποτυπώνονται ως
μαύρα, (μεγάλη συγκέντρωση μεταλλικού αργύρου) τα πολύ σκοτεινά ως
διάφανα, (πολύ μικρή συγκέντρωση μεταλλικού αργύρου) και τα ενδιάμεσης
φωτεινότητας σημεία ως τόνοι του γκρίζου. Γι' αυτό ακριβώς
χρησιμοποιούμε τον όρο "αρνητικό φιλμ": βλέπουμε αρνητικά - αντίστροφα
- τους τόνους απ' ό,τι είναι στην πραγματικότητα.
Ευαισθησία (ταχύτητα) του φιλμ
Οι φωτοευαίσθητες επιφάνειες των
φιλμ είναι μεν όλες ίδιες κατασκευαστικά, διαφέρουν, όμως, ως προς έναν
πολύ σημαντικό παράγοντα: ως προς την ποσότητα φωτός που χρειάζονται,
για να σχηματίσουν σωστά το είδωλο. Κάποια φιλμ, λοιπόν, χρειάζονται
μικρότερη ποσότητα φωτός, κάποια άλλα μεγαλύτερη. Συγκεκριμένα, όσο
μεγαλύτεροι και περισσότεροι είναι οι φωτοευαίσθητοι κρύ-σταλλοι, τόσο
περισσότερος άργυρος ελευθε-ρώνεται με την εμφάνιση του φιλμ, άρα τόσο
λιγότερο φως χρειάζεται, για να πετύχουμε την ίδια συγκέντρωση
μεταλλικού αργύρου στο αρνητικό. Επομένως, τα φιλμ με μεγάλους
κρυστάλλους (κόκκους) έχουν μεγαλύτερη ευαισθησία στο φως απ' ό,τι τα
φιλμ με μικρότερους κρυστάλλους. Η ευαισθησία των φιλμ στο φως
μετριέται με συγκεκριμένες μονάδες ευαισθησίας οι πιο συνηθισμένες
μονάδες μέτρησης είναι τα ASA (American Standards Association), π.χ.
φιλμ 100ASA, τα DIN (Deutche Institute Norme), π.χ. φιλμ 100ASA ή 21DIN
και, πρόσφατα, τα ISO (International Standards Organization), που
συνδυάζουν τις δυο παραπάνω μονάδες: π.χ. φιλμ ISO 100/21.
Όσο μεγαλώνουν οι μονάδες ευαισθησίας, τόσο πιο ευαίσθητο στο φως
(γρήγορο) είναι το φιλμ, και, αντίστροφα, όσο μειώνονται οι μονάδες,
τόσο λιγότερο ευαίσθητο (αργό) στο φως είναι το φιλμ. Ευαίσθητο στο φως
σημαίνει ότι με μικρή έκθεση (γρήγορη ταχύτητα) σχηματίζει σωστά το
είδωλο, ενώ στο αργό φιλμ ισχύει το αντίστροφο: χρειάζεται περισσότερο
χρόνο έκθεσης (αργή ταχύτητα), για να σχηματίσει είδωλο. Πιο
συγκεκριμένα, διπλάσιος αριθμός ASA σημαίνει διπλάσια ευαισθησία, άρα
μισός χρόνος έκθεσης στο φως: π.χ. ένα φιλμ ευαισθησίας 200ASA
συγκριτικά με ένα φιλμ 100ASA απαιτεί τη μισή ποσότητα φωτός
(θυμηθείτε: 1 stop πιο ευαίσθητο ή 1 stop πιο γρήγορο). Γενικά, με
κριτήριο την ευαισθησία τους στο φως, τα φιλμ διακρίνονται σε: αργά (3
- 50 ASA), μεσαία (64 - 200 ASA) και γρήγορα (400 - 3200 ASA).
Παράδειγμα: αν με φιλμ ευαισθησίας 100 ASA φωτογραφίσουμε ένα θέμα με
ταχύτητα 125 και f / 8, με άλλο φιλμ ευαισθησίας 400 ASA, θα
χρειαστούμε δύο stop λιγότερο φως. Άρα, οι αρχικές ενδείξεις μας
μπορούν τώρα να είναι: ταχύτητα 500 f / 8 (αλλαγή ταχύτητας κατά 2
stop) ή ταχύτητα 125 f / 16 (αλλαγή διαφράγματος κατά 2stop) ή ταχύτητα
250 f /11 (αλλαγή κατά 1 stop της ταχύτητας και κατά 1 stop του
διαφράγματος). Παρατηρούμε ότι οι ενδείξεις που μας δίνει το φιλμ
μεγαλύτερης ευαισθησίας 400 ASA είναι πιο ευνοϊκές για φωτογράφηση: η
ταχύτητα 250 αντί για 125 μας επιτρέπει ευκολότερη λήψη, αν έχουμε
κινούμενο αντικείμενο, το διάφραγμα 11 αντί για 8 μας εξασφαλίζει
μεγαλύτερο βάθος πεδίου. Όσο δε αυξάνεται η ευαισθησία του φιλμ (π.χ.
800ASA) οι ενδείξεις γίνονται όλο και πιο ευνοϊκές.
Με τον όρο stop στη φωτογραφία εννοούμε τον διπλασιασμό ή
υποδιπλασιασμό της ποσότητας του φωτός που φτάνει στο φιλμ. Έτσι όταν
μιλάμε για αύξηση 1 stop εννοούμε ότι διπλάσια ποσότητα φωτός φτάνει
στο φιλμ. Μπορεί να ακούσουμε εκφράσεις όπως άνοιξε 1 stop, ή 1 stop
πάνω που σημαίνουν την αύξηση 1 stop ή αντίθετα κλείσε ή 1 stop κάτω
που σημαίνει μείωση κατά 1 stop δηλαδή υποδιπλασιασμό του φωτός που
φτάνει στο φιλμ. Επίσης ένα φιλμ 100 ASA είναι ένα stop πιο αργό από
ένα φιλμ 200 ASA κλπ. Θέλω να πιστεύω ότι μπορείτε να σκεφτείτε
διά-φορους τρόπους αυξομείωσης 1 stop. Σκεφτείτε τι γίνεται όταν
αλλάζουμε διάφραγμα, ταχύτητες ή φιλμ διαφορετικής ευαισθησίας.
φιλμ είναι μεν όλες ίδιες κατασκευαστικά, διαφέρουν, όμως, ως προς έναν
πολύ σημαντικό παράγοντα: ως προς την ποσότητα φωτός που χρειάζονται,
για να σχηματίσουν σωστά το είδωλο. Κάποια φιλμ, λοιπόν, χρειάζονται
μικρότερη ποσότητα φωτός, κάποια άλλα μεγαλύτερη. Συγκεκριμένα, όσο
μεγαλύτεροι και περισσότεροι είναι οι φωτοευαίσθητοι κρύ-σταλλοι, τόσο
περισσότερος άργυρος ελευθε-ρώνεται με την εμφάνιση του φιλμ, άρα τόσο
λιγότερο φως χρειάζεται, για να πετύχουμε την ίδια συγκέντρωση
μεταλλικού αργύρου στο αρνητικό. Επομένως, τα φιλμ με μεγάλους
κρυστάλλους (κόκκους) έχουν μεγαλύτερη ευαισθησία στο φως απ' ό,τι τα
φιλμ με μικρότερους κρυστάλλους. Η ευαισθησία των φιλμ στο φως
μετριέται με συγκεκριμένες μονάδες ευαισθησίας οι πιο συνηθισμένες
μονάδες μέτρησης είναι τα ASA (American Standards Association), π.χ.
φιλμ 100ASA, τα DIN (Deutche Institute Norme), π.χ. φιλμ 100ASA ή 21DIN
και, πρόσφατα, τα ISO (International Standards Organization), που
συνδυάζουν τις δυο παραπάνω μονάδες: π.χ. φιλμ ISO 100/21.
Όσο μεγαλώνουν οι μονάδες ευαισθησίας, τόσο πιο ευαίσθητο στο φως
(γρήγορο) είναι το φιλμ, και, αντίστροφα, όσο μειώνονται οι μονάδες,
τόσο λιγότερο ευαίσθητο (αργό) στο φως είναι το φιλμ. Ευαίσθητο στο φως
σημαίνει ότι με μικρή έκθεση (γρήγορη ταχύτητα) σχηματίζει σωστά το
είδωλο, ενώ στο αργό φιλμ ισχύει το αντίστροφο: χρειάζεται περισσότερο
χρόνο έκθεσης (αργή ταχύτητα), για να σχηματίσει είδωλο. Πιο
συγκεκριμένα, διπλάσιος αριθμός ASA σημαίνει διπλάσια ευαισθησία, άρα
μισός χρόνος έκθεσης στο φως: π.χ. ένα φιλμ ευαισθησίας 200ASA
συγκριτικά με ένα φιλμ 100ASA απαιτεί τη μισή ποσότητα φωτός
(θυμηθείτε: 1 stop πιο ευαίσθητο ή 1 stop πιο γρήγορο). Γενικά, με
κριτήριο την ευαισθησία τους στο φως, τα φιλμ διακρίνονται σε: αργά (3
- 50 ASA), μεσαία (64 - 200 ASA) και γρήγορα (400 - 3200 ASA).
Παράδειγμα: αν με φιλμ ευαισθησίας 100 ASA φωτογραφίσουμε ένα θέμα με
ταχύτητα 125 και f / 8, με άλλο φιλμ ευαισθησίας 400 ASA, θα
χρειαστούμε δύο stop λιγότερο φως. Άρα, οι αρχικές ενδείξεις μας
μπορούν τώρα να είναι: ταχύτητα 500 f / 8 (αλλαγή ταχύτητας κατά 2
stop) ή ταχύτητα 125 f / 16 (αλλαγή διαφράγματος κατά 2stop) ή ταχύτητα
250 f /11 (αλλαγή κατά 1 stop της ταχύτητας και κατά 1 stop του
διαφράγματος). Παρατηρούμε ότι οι ενδείξεις που μας δίνει το φιλμ
μεγαλύτερης ευαισθησίας 400 ASA είναι πιο ευνοϊκές για φωτογράφηση: η
ταχύτητα 250 αντί για 125 μας επιτρέπει ευκολότερη λήψη, αν έχουμε
κινούμενο αντικείμενο, το διάφραγμα 11 αντί για 8 μας εξασφαλίζει
μεγαλύτερο βάθος πεδίου. Όσο δε αυξάνεται η ευαισθησία του φιλμ (π.χ.
800ASA) οι ενδείξεις γίνονται όλο και πιο ευνοϊκές.
Με τον όρο stop στη φωτογραφία εννοούμε τον διπλασιασμό ή
υποδιπλασιασμό της ποσότητας του φωτός που φτάνει στο φιλμ. Έτσι όταν
μιλάμε για αύξηση 1 stop εννοούμε ότι διπλάσια ποσότητα φωτός φτάνει
στο φιλμ. Μπορεί να ακούσουμε εκφράσεις όπως άνοιξε 1 stop, ή 1 stop
πάνω που σημαίνουν την αύξηση 1 stop ή αντίθετα κλείσε ή 1 stop κάτω
που σημαίνει μείωση κατά 1 stop δηλαδή υποδιπλασιασμό του φωτός που
φτάνει στο φιλμ. Επίσης ένα φιλμ 100 ASA είναι ένα stop πιο αργό από
ένα φιλμ 200 ASA κλπ. Θέλω να πιστεύω ότι μπορείτε να σκεφτείτε
διά-φορους τρόπους αυξομείωσης 1 stop. Σκεφτείτε τι γίνεται όταν
αλλάζουμε διάφραγμα, ταχύτητες ή φιλμ διαφορετικής ευαισθησίας.
Κόκκος - Αναλυτική ικανότητα - Αντίθεση
Το βασικότερο μειονέκτημα ενός
ευαίσθητου φιλμ είναι ότι από την κατασκευή του έχει μεγαλύτερο μέγεθος
κρυστάλλων, το οποίο μειονέκτημα, μάλιστα, αυξάνεται όσο μεγαλώνει και
η ευαισθησία του. Αυτό δημιουργεί στην τελική φωτογραφία έντονους
κόκκους, στοιχείο συνήθως ενοχλητικό, γιατί η παρουσία τους μειώνει την
ευκρίνεια της εικόνας και μας εμποδίζει να έχουμε μεγάλες μεγεθύνσεις
ικανοποιητικής ποιότητας. Η υπερβολική παρουσία κόκκου μπορεί, βέβαια,
να μετατραπεί στα χέρια του έμπειρου φωτογράφου σε εκφραστικό εργαλείο
και να τονιστεί, μάλιστα, ακόμα περισσότερο με κατάλληλη εμφάνιση του
φιλμ, μεγάλη μεγέθυνση κτλ. Αντίστοιχα, όσο μειώνεται η ευαισθησία του
φιλμ τόσο μειώνεται το μέγεθος του κόκκου, άρα αυξάνεται η ευκρίνεια
της εικόνας. Γι' αυτόν, ακριβώς, το λόγο, τα ευαίσθητα φιλμ
χαρακτηρίζονται ως "χονδρόκοκκα", ενώ τα χαμηλής ευαισθησίας ως
"λεπτόκοκκα".
Ένα γρήγορο (ευαίσθητο) φιλμ, εκτός από αυξημένο κόκκο, έχει και
μειωμένη αναλυτική ικανότητα (ευκρίνεια). Περιγράφει, δηλαδή, με
λιγότερη ακρίβεια (οξύτητα) το περίγραμμα του αντικειμένου, σε αντίθεση
με ένα μεσαίο και, ακόμη περισσότερο, με ένα αργό φιλμ.
Όταν μιλάμε για αντίθεση (κοντράστ), εννοούμε την ποσότητα των γκρίζων
τόνων που υπάρχουν ανάμεσα στο πιο σκοτεινό και στο πιο φωτεινό
σημείο της φωτογραφίας ή του φιλμ. Έτσι, μεγάλος αριθμός γκρίζων τόνων
σημαίνει χαμηλό ή (μικρό) κοντράστ, ενώ μικρός αριθμός γκρίζων τόνων
υψηλό ή (μεγάλο) κοντράστ. Τα γρήγορα φιλμ έχουν χαμηλό κοντράστ, τα
αργά υψηλό. Το μεγάλο ή το μικρό κοντράστ σε μια φωτογραφία είναι
θέμα επιλογής του φωτογράφου.
ευαίσθητου φιλμ είναι ότι από την κατασκευή του έχει μεγαλύτερο μέγεθος
κρυστάλλων, το οποίο μειονέκτημα, μάλιστα, αυξάνεται όσο μεγαλώνει και
η ευαισθησία του. Αυτό δημιουργεί στην τελική φωτογραφία έντονους
κόκκους, στοιχείο συνήθως ενοχλητικό, γιατί η παρουσία τους μειώνει την
ευκρίνεια της εικόνας και μας εμποδίζει να έχουμε μεγάλες μεγεθύνσεις
ικανοποιητικής ποιότητας. Η υπερβολική παρουσία κόκκου μπορεί, βέβαια,
να μετατραπεί στα χέρια του έμπειρου φωτογράφου σε εκφραστικό εργαλείο
και να τονιστεί, μάλιστα, ακόμα περισσότερο με κατάλληλη εμφάνιση του
φιλμ, μεγάλη μεγέθυνση κτλ. Αντίστοιχα, όσο μειώνεται η ευαισθησία του
φιλμ τόσο μειώνεται το μέγεθος του κόκκου, άρα αυξάνεται η ευκρίνεια
της εικόνας. Γι' αυτόν, ακριβώς, το λόγο, τα ευαίσθητα φιλμ
χαρακτηρίζονται ως "χονδρόκοκκα", ενώ τα χαμηλής ευαισθησίας ως
"λεπτόκοκκα".
Ένα γρήγορο (ευαίσθητο) φιλμ, εκτός από αυξημένο κόκκο, έχει και
μειωμένη αναλυτική ικανότητα (ευκρίνεια). Περιγράφει, δηλαδή, με
λιγότερη ακρίβεια (οξύτητα) το περίγραμμα του αντικειμένου, σε αντίθεση
με ένα μεσαίο και, ακόμη περισσότερο, με ένα αργό φιλμ.
Όταν μιλάμε για αντίθεση (κοντράστ), εννοούμε την ποσότητα των γκρίζων
τόνων που υπάρχουν ανάμεσα στο πιο σκοτεινό και στο πιο φωτεινό
σημείο της φωτογραφίας ή του φιλμ. Έτσι, μεγάλος αριθμός γκρίζων τόνων
σημαίνει χαμηλό ή (μικρό) κοντράστ, ενώ μικρός αριθμός γκρίζων τόνων
υψηλό ή (μεγάλο) κοντράστ. Τα γρήγορα φιλμ έχουν χαμηλό κοντράστ, τα
αργά υψηλό. Το μεγάλο ή το μικρό κοντράστ σε μια φωτογραφία είναι
θέμα επιλογής του φωτογράφου.
» InMeus Radio On Air
» Βρέθηκε χάσκυ με τσιπ στη Σταυρούπολη της Θεσσαλονίκης...παρακαλώ προωθείστε...
» glamournessmygod
» Λίστα φίλων & ανεπιθύμητων-friends & foes list
» Ζήτηση εργασίας
» Προσφορά Εργασίας
» Αναβάθμιση Φόρουμ.
» Rybak Alexander